डे ०२:
आज कोणालाच उठण्याची घाई नव्हती. पळत पळत गाडी पकडायची नव्हती. ऑफिसचे प्रेसेंटेशन बनवायचे नव्हते. बॉसचा ओरडा खायचा नव्हता. सगळ्यांना आपापला वेळ हवा होता. मनाला वाटेल ते करायचं होतं. साडे दहा नंतर एकेकाची गुड मॉर्निंग होत होती.
” ब्रेकफास्टचं काय करायचं? ” – मी
” मी बनवू का? ” – स्वप्न्या
” ही कला तुझ्यात आहे हे मला माहिती नव्हतं. ” – मी
” चल चालतच जाऊ, सामान आणायला “ – स्वप्न्या
” मी पण येतो ” – फट्टू
” एक काम करा, स्वप्न्या तू ब्रंच बनव, ब्रेकफास्ट नको. एकदाच भरपेट होऊन जाईल ” – रुजू
“कोणाची काही स्पेशल फर्माईश? ” – स्वप्न्या
” पहिल्यांदा तुमचे कलागुण तर दाखवा. फर्माईश उद्या करतो. ” – विड
स्वप्न्याला मदत करायला तर आम्ही होतोच. त्याने पास्ता, टोस्ट ब्रेड सँडविच, हाल्फ बॉईल्ड एग, सगळंच आमच्यासाठी तयार होतं.
” तू कधी शिकला हे? ” – विड
” आवडतं असंच मला अधेमधे बनवायला. ” – स्वप्न्या
” घरच्यांनी लग्नासाठी मुली बघायला सुरुवात केली का? ” – रूजू
” अरे माझं स्वप्न आहे, रिटायरमेंट नंतर मला खानावळ सुरु करायचीये. कॅफे किंवा रेस्टो नाही. खानावळ. घर का खाना. ” – स्वप्न्या
” तुझ्यात इतकी अभिव्यक्ती असेल असं वाटलं नव्हतं. ” – मी
” ये क्या होता है ? ” – नेहा
” क्रिएटीव्हीटी ” – मी
” हा ये बात तो सही है! लगा नही था रे !” – नेहा
” आताच का नाही सुरुवात करत आहेस, थोडी थोडी? ” – रुजू (स्वप्न्याकडे बघून )
” शक्यच नाही आहे. पण मला खूप मस्त वाटतंय. खूप महिन्यांनी असं काहीतरी बनवून. ” – स्वप्न्या
” संध्याकाळ मस्त समुद्रावर घालवू. ” – विड
“ ए सुन, तुने वो कल बॉक्सेस लाये ना, उसमेसे एक बिअर दे। ” – नेहा
” पण तू अंघोळीला चालली आहेस ना ? ” – रुजू
” यार मुझे बडा क्रेझ था, एक बार तो नाहते नाहते बिअर पिनी थी .” – नेहा
” वैसे तो मुझे भी एक बार पॉटी करते करते बियर पीनी है। ” – फट्टू
” हाँ तो करले फिर, मैंने तो डिसाईड कर लिया है, जो चाहिए वो सब मैं करने वाली हूँ। वैसे भी घरपे जाके घरवाले शादी के पीछे पड़ेंगे। बॉयफ्रेंड तो है नहीं और पता नहीं हसबंड ऐसे शौक पुरे करने देगा भी या नहीं। तो बस अभी करना है। ” – नेहा
” यार, तुम्हाला किती टेंशन असेल ना, लग्नानंतर सगळ कसं निभावून जाईल याचं. ” – विड
” हो असतं ना, पण आई वडिलांना फक्त लग्नाची घाई. जेणेकरून त्यांना असं वाटतं की लग्नाच्या आधी आमच्या मुलीची व्हर्जिनिटी लूज नको व्हायला. ” – रुजू
सगळे शांत.
संध्याकाळी सगळेच वेळेत बीचवर जाण्यासाठी तयार होतात. रुजूने फ्ली मार्केट मधून घेतलेला वन पीस घातलेला असतो आणि तिला पाहताच विडच्या मनाचे तार आपोआप वाजू लागतात. गाडीत जवळपास सगळ्यांची बसण्याची जागा ठरलेली असायची. पण आज गाडी विड चालवत होता आणि त्याचा आरसा रुजूवर येऊन थांबत होता.
” अरे मागच्या गाड्या बघता बघता पुढच्या गाड्यांकडे पण लक्ष ठेव. ” – स्वप्न्या
” माझं बरोबर लक्ष आहे रे. ” – विड
आम्ही सगळे समुद्राजवळ वाळूत निवांत पडलो होतो. सगळे जण आपापला वयक्तित वेळ एन्जॉय करत होते. सहजच लक्ष गेलं तर फट्टू स्केचिंग करत होता.
” वाह, मला वाटलं तू सोडून दिलंस. ” – मी
“सोडूनच दिलं होतं. ” – फट्टू
” सोडून दिलं असतंस तर स्केच बुक बॅग मध्ये टाकून आणली नसतीस. ” – मी
” यार तू हमेशा ऐसे क्यू बात करती है? इट मेक्स मी थिंक. और मुझे नहीं सोचना है कुछ. मुझे मेरा गोल पता है. ” – फट्टू
” अरे इतना क्यू सोच रहा, उसने सिर्फ तुझे डायलॉग फेक के मारा. ” – स्वप्न्या
” चिल फट्टू. ” – नेहा
नेहा बीचवर पडून स्वतःमध्येच गुंग होती.
रुजू उठली आणि पाण्यात जाऊन फेरफटका मारत होती. थोड्यावेळाने विडसुद्धा गेला.
” तू खूप सुंदर दिसतेयस आज. ” – विड
” थँक यु. ” – रुजू
दोघेही पाण्यातून चालत होते.
” खरंच, म्हणजे हा रंग तुला खूप छान दिसतोय. ” – विड
” थँक्स विड, आज काय इतकी माझी तारीफ करतोयस. ” – रुजू
” सहजच आणि सॉरी, कालसाठी. ” – विड
” काय चाललंय तुझं? सॉरी – थँक यु ? ते तर माझ्या डोक्यातून कधीच उतरून पण गेलं. ” – रुजू
” बरं झालं ना, आपण सगळे एकत्र आलो. खूप मस्त वाटतंय. एकदम रिलॅक्सिंग. ” – विड
” खरंच, असं वाटतंय ही वेळ संपूच नये. ” – रुजू
सूर्यास्त होऊन अंधार पडेपर्यंत आम्ही बीचवरच होतो. नेहाने तिचा ब्लूटूथ स्पीकर आणला होता. त्यावर प्रत्येकाच्या आवडीचं गाणं, बारीबारीने वाजत होतं.
” आज रूमवर जाता जाता पिण्यासाठी स्टॉक घेऊ. ” – विड
” नो बिअर, ओन्ली व्हिस्की आणि व्होडका. ” – स्वप्न्या
” यार स्वप्न्या, मतलब मेरेको लगा नहीं था! तू सबसे शरीफ बंदा था ! तू आया ही कैसे ट्रिप पे? ” – नेहा
” यार ये क्या बात हुई? शरीफ बंदे कधीतरी दारू पीत नाहीत का? आणि बोक्याने सगळ्यात पाहिलं मलाच विचारलं होतं. मग मी येणारच ना! ” – स्वप्न्या
” स्पेशल ट्रीटमेंट हा ! ” – नेहा
या वाक्यावर तर स्वप्न्या खूपच भाव खात होता.
” आज जेवण पण रूमवरच करूयात ना मग, पार्सल नेऊन. ” – रुजू
फट्टू फार गहन विचारात होता.
” क्या सोच रहा? ” – विड
” आपल्याला प्लास्टिक किंवा कागदाचे ग्लासेस आणि प्लेट्स बाहेरून लेके जाने पडेंगे या हॉटेल में दे देंगे? – फट्टू
त्याच्या या वाक्यावर सगळेच हसायला लागतात.
“आजचीदारुपार्टी माझ्या तर्फे. माझं प्रमोशन झालंय. ” – स्वप्न्या
“साल्या आणि तू हे आता सांग्तोयस. ” – विड
” अरे, मी सांगणारच होतो. ” – स्वप्न्या
” ठीक आहे मग आपण व्हिस्की ऐवजी स्कॉच घेऊ, जॅक डॅनियल आणि व्होडकामध्ये अबसोल्यूटली ऍबसॉल्यूट तर पाहिजेच. ” – विड
” चल, तुम लोग भी क्या याद रखोगे. जे पाहिजे ते मागवा. ” – स्वप्न्या
” सून एक काम कर, कल भी स्टॉक आजही भरके रख. ” – नेहा
नेहा विडला सांगत होती.
Wandering Equators 